küçükken inanılan yalanlar

kaynak yapıldığında bakarsan "kör olursun" diyorlardı, hâla istemsizce korkuyorum bakamıyorum:(

lazerin kırmızı ışığına bakınca da kör olursun diyorlardı, kırmızı ışık görünce başımı farklı yöne çevirirdim.....

biriyle yiyeceğini paylaşman için vermezsen gece yılanı gelir diyorlardı bana yav

babam gece corapla uyursan kör olursun derdi korkudan çorap giymiyorum evde. bi de evde hayvan beslersen öbür dünyada işkence ederlermis sana. bu gercek olabilir cok inandirici

(bkz: seni leylekler getirdi yavrum) ben ciddi ciddi inanmıştım buna.

uslu durmazsan seni çingenelere veririm bak yalanı.

ben sana onun aynısından alıcam

tabağını bitirmezsen peşinden koşturur. 100 kilo oldum amına koyyim bu yüzden

hadi cabuk uyu "öcü"geliyor diyorlardi.öcü ne ki amk o nasil sikimsonik bisey onun neyinden korkuyordum ki acaba yazik... cocukluk iste aklımi siqem..

kızların pipisi yok. buna nasıl inandım hala anlamıyorum aq. pipisimolmasa nasıl işeyecek onu da mı düşünemedim acaba

annemle babam işe gittiğinde abim "bak anneyle baba senin yüzünden bizi terk etti!" derdi. oturup onlar gelene kadar ağlardım.. hiç öyle ağlama şaka yaptım falan da demezdi vicdansız.

bir arkadaşa "seni ailen kesin çingenelerden almış" diye şaka yapardık, çocuk ciddiye aldı, dna testi yaptırdı. o da ne! üvey evlat çıkmadı. çıksaydı boku yemiştik. bildiğin bir aile faciasına neden olacaktık.

eğer iyi bir çocuk olursan sirinleri görürsün. o yüzden iyi bir çocuk oldum ama o anasını siktigimin sirinlerini 1 kez olsun göremedim

yakışıklı oğlum benim: bir anne deyişi tabi ki. yalançı anne.

tom ve jerrydeki gorunmezlik kreminin gercek olduğunu düşünmüştüm 2 yıl boyunca amina koyim. sonra kuzenim ''bana para ver sana krem alayim diyip biriktirdiğim harçlıkları dolandirinca anladım öyle bi sik olmadığını.

zeytin çekirdeği yutarsam karnımdan zeytin ağacı çıkacağına inanıyordum...

çok parfüm sıkarsan sakalın erken çıkar hipotezi.. -nitekim acı hatıralarla tecrübe ettiğim için doğru olduğuna kanaat getirdim-

sen büyüyünce çok yakışıklı olucaksın dediler. sapsarı bi çocuktum şimdi çocukken sarışındım diyince siktir lan çekiyor herkes. neden kandırdınız lan beni

annemlerle teyzemler bir şeyler konuşurken kimden bahsediyorsunuz dediğimde "sen tanımazsın izmirden bir arkadaş" derlerdi. ne maldım ya. anam hayatında bir kere izmire gitmiş insan değil. hala arada yapar. göz deviririm.

hocam yalan kategorisine girer mi bilinmez ama kredi kartıyla alınan bir şeyin sonradan ödendiğini öğrendiğimde çok yıkılmıştım.

seni leylekler getirdi

ıspanağın pazuları genişleteceği. (bkz: şerefsiz temel ) küçükken duygularımızla çok oynadılar be birader, büyüdük hala oynuyorlar

annem bişey duyduğunda kuşlar söyledi derdi. allah affetsin ben de camın önüne geçer bi kuşlara bakardım bi anneme nasıl anlaşıyolar acaba diye.

bir şeyin altından geçersen boyun kısa kalır.

annem beni cami önünde bulduklarını soylediginde 2 gün aglamistim aq şimdi bakıyorum da küçükken baya salakmışım.

babam ve babaannemi karşıma alıp "ben nasıl oldum?" demiştim. çok mantıklı bir cevap gelmişti. "seni bize dere getirdi. sandıkla derede yüzüyordun. biz de aldık seni." inanmıştım layn. ama babamın o göz kırpıp gülüşünden anlamalıydım bir şey olduğunu. Yıllar sonra göklerden gelen edit: imla

yarın alırız çocuğum bırak.

annem eğer yatağa işersen seni yatakla beraber balkondan aşağıya atarım demişti bütün küçüklüğüm rüyamda balkondan aşağıya atılırken görmekle geçti ve o yatağa hiç işemedim arkadaşlar

en sevdiğim emziğimin çöpçüler tarafından çalındığına annem tarafından ikna edilmem. az koşmamışım peşlerinden. meğer kadın bıraktırmaya çalışıyormuş söylese ben bırakırdım zaten heraldsnsnnss

bana yapılan "seni çöpten aldık ehehe" şakalarına bir ömür inandım ben ya. sıcağı ve uykuyu seviyorum diye annemin bir kedi olduğunu da düşünüyordum. bir arkadaşıma da ablası sürekli "eğer beni üzersen seni bırakıp ablalar dağına giderim." diyormuş. garibim küçük kız da kocaman bir dağ ve eteklerinde kardeşleri tarafından üzülmüş ablalar hayal ediyormuş.

sakız çiğnersen sakalın çıkmaz

13 yaşıma kadar diş çıkarttığım zaman yastığımın altına koyardım ve diş perisi dişimi alıp yerine para koyardı diye bilirdim bi gün anneme dişim çıktı yastığımın altına koyıyımda para gelsin dedim bana ben sana daha yeni para vermedim mi demişti o gün hayallerim yıkıldı..

yumurtanın sarısını yersen saçın sarı olur

soba kalkmadan dondurma yenmez derlerdi ama soba yaz kış dururdu ve ben bu yalanı nasıl yedim hâlâ şoktayım...

bizim ilkokul öğretmenimiz hep yangın alarmlarına kamera derdi ve kameralarla sizi izliyorum bişey yapan olursa sınıfta kalır diyordu o sınıftan çıkınca kimsenin çıtı bile çıkmazdı ibne öğreten

biz seni çöpte bulduk

yanlış birsey yaptığımda babam bana yaptığım yanlışı kuşlar söyledi derdi. bende mahalledeki kuşları taşlardım .d

- televizyonun yanındaki bı trt yazan yapışkan vardı onu çıkarırsam bozulacakmis.inandim. -klavyede boşluk tuşuna basarsam bozulacakmis.inandim. ve hiç sormadım madem bozuyor niye koymuşlar o tuşu oraya diye.

kemalistlerin mükemmel insan olduğu yalanına inanmıştım.

annem yalan söylediğimi anlayınca burnun uzuyor dermiş bende inanip hemen burnumu tutar ve gerçeği söylermisim. pinokyo bi çocukta ancak bu kadar iyi etki yapabilir..

televizyonu atarinin bozduğu.

kötü insanların başına hep kötü şeyler geleceğine inandırdılar. yıllar sonra gelen edit: yoo hepsi domuz gibi gayette mutlu orospu çocukları

eğer gece saat 11 e kadar uyumamış olursam polisler beni hapse atarmış, annemin sözünü dinlemezsem dilenciler beni kaçırıp göz bebeklerimi yerinden çıkarıp yerine böcek koyarmış falan filan psikopat bir düşünceymiş meğerse. insan mantıklı yalan söyler çocukluğum bunun korkusuyla geçti

dünyanın güneş etrafında dönüşü

-büyüyünce unutursun-

abla abi tarafından seni başkasından aldık diye kandırılmak (bkz: küçük çocuk olmak)

Fenerbahçe’de stoperde oynayan uzun boylu can arat vardı. O aralarda iyi oynuyordu Allah var abimle babam aralarında konuşurken inşallah bunu kesmezler demişti abim bende neyi kesecekler diye sorunca abimde ayaklarını demişti bir hafta onu düşünerek üzülmüştüm.

Sofrada bırakılan ekmeğin peşten çığırması, ah bu anneler. Ekmek ben onu yemeyince ağlıyor sanıyordum, şimdi yiyip kilo aldıkça ben ağlıyorum :)